Online repertoirevorming

Processen van repertoirevorming zijn sterk afhankelijk van verschillen in toegang tot publicatiekanalen. Het internet, met name het world wide web, heeft diepgaande veranderingen gebracht in de infrastructuur voor publiceren. Voor het proces van repertoirevorming hebben deze veranderingen vier belangrijke gevolgen:

• dankzij social media, weblogs en andere platforms hebben veel meer mensen een mogelijkheid tot publiceren
• het reageren op publicaties is veel makkelijker dan voorheen
• online, virtuele gemeenschappen geven mensen met overeenkomstige belangstellingen voorheen ondenkbare mogelijkheden voor interactie
• informele meningsuitingen en discussies zijn tot in lengte van jaren na te lezen

Meer dan vroeger zijn deze processen publiek toegankelijk en voor elektronische analyse beschikbaar.

Er zijn veel hypothesen geformuleerd over de effecten van deze veranderingen op repertoirevorming. Is er sprake van democratisering? Van verruwing? Van een verminderde invloed van experts? Veel van deze hypothesen vragen om nader onderzoek. Behalve op recensiesites wordt literatuur besproken op veel persoonlijke sites en weblogs. Maar wie zijn die ‘gewone lezers’? En wat kunnen we uit hun teksten leren over literaire appreciatie? Wat kunnen we leren over de vraag op welke manieren lezers door teksten worden geraakt? Wat doen fictieteksten met lezers? Hoe argumenteren lezers over boeken die ze belangrijk vinden? Het zijn allemaal vragen die voorheen nauwelijks waren te onderzoeken. Online boekrespons brengt daarin verandering.

Daarnaast zijn er sites waarop deelnemers eigen creatief werk publiceren. Op deze sites kan repertoirevorming worden bestudeerd in ‘reincultuur’: de teksten zijn alleen beschikbaar op de site, reacties hebben plaats via de site en alleen de deelnemers hebben invloed op elkaars status. Wat kunnen we van dergelijke sites leren over de werking van het ‘gewone’ literaire veld?